Dert çok, derman yok. Değil mi? DEĞİL. Derman var ama kulak asan yok. Neden? Çünkü ÇOK BİLİYORUZ, ondan.
Hepimiz insanız. Zaten bu belli başına bir dert silsilesiyken bir de her şeyin BİLİRKİŞİLERİ ile cebelleşmek cidden çok yoruyor. Bakıyoruz; herkes bir şeyin UZMANI. Yahu demezler mi adama:YA, HE HE...
Gerginiz. Gerçekten gergin günler geçiriyoruz. İnsanlığımız sınanıyor. Endişeliyiz. Çoğu zaman kavgaya müsait, hazır ve nazırız.
Aldatılıyor, kandırılıyoruz. Yalan beleş. Yalanlar cepte, sıcağı sıcağına yiyoruz bir güzel... Akıllanmıyoruz. Pişmanlıklarımızdan ders almayı bilmiyoruz, buna mukabil her haltı ÇOK İYİ BİLİYORUZ.
Sövüyoruz. Rahatlayamıyoruz. O içte kalan yangın her an körükleniyor, zamanı gelince patlıyoruz ve istemeden kalp kırıyoruz. Keşke yıkıcı olmayı değil, ucundan da olsa YAPICI olmayı tercih etsek. Etmeyiz çünkü UZMANIZ biz, onu da BİLİYORUZ onu da. Eksik kalmıyoruz, aman eksik kalmayalım, sakın ha ihmal etmeyelim ve derhal EHL-İ VUKUF olalım.
Mevcut koşullar ne kadar olumsuz olursa olsun "umut" denen yegane hayata tutunma "şeyini" bir türlü barındıramıyoz içlerimizde. Karamsarlık işlemiş iliklerimize. Savunmayın, argümanlarla, bahanelerle gelmeyin. Umut etmenin önüne hiç bir engel konulamaz. Umut, engel tanımaz.
Kör kuyularda merdivensiz bırakılanın yalnızca kendimiz olduğunu var sayarak hareket ediyoruz; bilinçli veyahut bilinçsiz; benciliz... Yardım etmeye, bir işin ya da bir oluşun ucundan tutmaya ödümüz kopuyor. Neden, ama neden arkadaş? İnsan, yalnız bir varlık değildir. İnsan paylaşır. İnsanın en makbulu paylaşımcı olanıdır. Yapmayın... Bu zor, dar günlerde BİLİYORUM ben deyip herkese, her şeye sırtınızı dönmeyin.
Koyverin gitsin... Deneyin en azından... Boşuna olduğunu bilseniz bile, yanlış da olsa çabalamaktan vazgeçmeyin. Her haltın EKSPERİ olacağınıza, iki rek'at mütevazi olun. Hazmedin.
Son olarak; bugün İNSAN olun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder